Een avontuurlijke overwinning
Door: Rosan
Blijf op de hoogte en volg Rosan
14 Maart 2017 | Peru, Cuzco
Buenos dias:) Ik ben al bijna een maand in peru! En ik had niet durven dromen dat ik al zoveel heb gezien en meegemaakt!
Cusco heeft veel leuke pleinen en straatjes, maar ik was nog niet naar san blas geweest, dit is een deel van de stad wat meer gelegen tegen de berg. Dit deel heeft ontzettend veel kleine straatjes met kleine winkeltjes en veel leuke restaurantjes/drinkgelegenheden. Het plein san blas is ontzettend sfeervol en heeft een oude kerk. Ik houd van deze omgeving en zal hier zeker nog een keer komen!
Niet alleen de natuur en omgeving is prachtig en leuk, maar ik heb ook al heerlijk eten gegeten, voor echt geen geld. Ceviche is een typisch traditioneel gerecht in peru en is rauwe vis met ui, peper en citroen of limoen. Heel lekker, maar kan niet overal gegeten worden aangezien het goed bereid moet worden ivm voedselvergiftiging. Bij mijn hostfamily eet ik ook typische gerechten, wat ik ontzettend leuk vind om te proberen. Papa rellena bijvoorbeeld, is een gevulde aardappel met ei gehakt en groente, was erg lekker! Daarnaast is pisco sour traditioneel drankje wat hier veel wordt gedronken, dit is vodka met limoen suiker en eiwit. Ook hierbij goed opgepast waar ik dit drink aangezien het rauw ei bevat.
Er zijn wat nieuwe trainees gekomen waaronder een meisje uit duitsland, marie en een jongen uit turkije. Angela de trainee waarmee ik samen woon en ook samen werk gaat vrijdag weer terug naar Brazilië.. dat is wel heel jammer, maar ook wel weer goed voor mijn zelfstandigheid.
Afgelopen woensdag kwamen ik, marie en Angela op werk aan, en daar vertelde een andere vrijwilliger dat er bij haar huis tyfus was uitgebroken.. en dit kon zij overgebracht hebben aan ons dus wij mochten niet werken die dag.. en moesten ons laten testen in het ziekenhuis. Daar hadden wij echt geen zin in dus hebben gewacht totdat de andere vrijwilliger met haar resultaten kwam. Gelukkig bleek ze geen tyfus te hebben dus wij ook niet. Helaas hebben we hierdoor donderdag ook niet kunnen werken.
Daarentegen vrijdag wel weer naar werk geweest! Ik had gekleurd vouwpapier gekocht en kleurpotloden. Bij de ngo hebben ze namelijk echt vrij weinig. Ik heb de kinderen geleerd hoe ze die happertjes konden maken. Iedereen vond het leuk om te maken, en kinderen zijn al echt heel blij met super weinig. Ik wil deze week een leuke quiz maken en bedenken voor de kinderen, waarin we wat serieuze vragen stellen en ook wat interactieve vragen.
Zaterdag ben ik met angela naar een markt geweest! Deze markt was niet in het centrum en zodra we de bus uitstapten merkte ik dat al meteen. Het was totaal niet toeristisch en er waren alleen maar peruanen. De markt was groot maar was nier op een plein maar in straatjes. Het was heel druk en moesten oppassen op onze spullen. Wat een troep verkopen ze hier zeg! Ongelooflijk om te zien. Daarnaast gelukkig ook eten en mooie dingen! Ik heb zelf wat souvenirtjes gekocht, het is namelijk erg goedkoop.
Zondag heb ik toch wat meegemaakt!!!! Echt bizar gewoon! Deze dag zouden we een tour doen naar laguna humantay. Dit is een meer gelegen op 4200 meter hoogte bij een gletsjer en berg humantay. De foto's op internet beloofden wat goeds! Dit meer is nog niet heel lang geleden ontdekt, maar ligt op de route van de 5 daagse salkantaytrek ( dit is een alternatieve route van de inkatrail maar fysiek veel zwaarder). dus als je deze trek doet dan zie je ook het meer maar veel touroperators gaan nog niet naar alleen dit meer. Toch hebben wij een touroperator gevonden die ons kon begeleiden voor 1 dag naar dit meer. Aangekomen in het busje, hebben we zon 4 uur lang gereden tot de bestemming, de chauffeur reed behoorlijk hard en was dus niet een comfortabele reis. De andere mensen in de bus deden de salkantay trek en die moesten uitstappen om te lopen. Ik en Angela bleven in de bus zitten en werden naar het begin van de berg gebracht die ons leidde naar het meer. De chauffeur reed behoorlijk door. Links van ons een berg en rechts van ons een super diep ravijn met op de grond een stromende rivier.. de weg was dus echt ongelooflijk smal en niet verhard, losse stenen..... de weg had scherpe bochten en op de weg liepen paarden, koeien en mensen. Ik heb echt doodsangsten uit gestaan en angela ook! Wat was het spannend!!!! En eng.. bij elke bocht kon ik gewoon echt niet naar rechts kijken want het was echt heel diep en de bus hoefse maar 10 cm naar rechts te gaan en we zouden vallen.. geen vangrail of iets.. in bijna elke bocht kwam vanuit links, een riviertje uit de berg, waar we ook gewoon doorheen moesten rijden... maar goed we hebben het overleefd, de heen en terug weg! Vervolgens aangekomen an het begin van de berg en daar kregen we te horen dat we zelf de berg op moesten, zonder gids! Onverantwoordelijk natuurlijk, als er iets gebeurd dan kan je niks.. maar goed ze zeiden dat we de stenen moesten volgeb en dat deden we dan maar ook. Er liepen voor ons nog 3 andere mensen dus die hebben we gevolgd. De klim was ontzettend steil en zwaar! Op een gegeven moment konden we niet meer verder, we moesten stenen beklimmen. De eerste ging wel maar de tweede kon ik niet doen. Angela wel dus ik zei tegen angela ga jij maar verder.. voor mij een onwijs grote teleurstelling ik ben naar beneden geklommen en weer op het pad terecht gekomen. Ik heb daar een poos gezeten en genoten van de bergen en de uitzichten om me heen. Ik waw helemaal alleen en dat was een ontzettend bijzonder moment. Gelukkig was ik de berg niet afgedaald want Even latee hoorde ik angela mijn naam roepen en zei dat het meer niet daar was maar heel ergens anders. We waren fus verdwaald.. We zijn toen samen alsnog ondanks dat we allang terug hadden moeten zijn, naar het meer geweest. En wat was dat mooi!!!!! Echt een overwinning om dan toch bij dat meer te komen nadat je 3 uur lang gelopen hebt. Bij het meer begon het te regenen en het meer lichtte door de regen op. Het was zooooo mooi om te zien!! Een hele ervaring, en voor mij toch ook wel een overwinning!
Hasta proxima semana!
Cusco heeft veel leuke pleinen en straatjes, maar ik was nog niet naar san blas geweest, dit is een deel van de stad wat meer gelegen tegen de berg. Dit deel heeft ontzettend veel kleine straatjes met kleine winkeltjes en veel leuke restaurantjes/drinkgelegenheden. Het plein san blas is ontzettend sfeervol en heeft een oude kerk. Ik houd van deze omgeving en zal hier zeker nog een keer komen!
Niet alleen de natuur en omgeving is prachtig en leuk, maar ik heb ook al heerlijk eten gegeten, voor echt geen geld. Ceviche is een typisch traditioneel gerecht in peru en is rauwe vis met ui, peper en citroen of limoen. Heel lekker, maar kan niet overal gegeten worden aangezien het goed bereid moet worden ivm voedselvergiftiging. Bij mijn hostfamily eet ik ook typische gerechten, wat ik ontzettend leuk vind om te proberen. Papa rellena bijvoorbeeld, is een gevulde aardappel met ei gehakt en groente, was erg lekker! Daarnaast is pisco sour traditioneel drankje wat hier veel wordt gedronken, dit is vodka met limoen suiker en eiwit. Ook hierbij goed opgepast waar ik dit drink aangezien het rauw ei bevat.
Er zijn wat nieuwe trainees gekomen waaronder een meisje uit duitsland, marie en een jongen uit turkije. Angela de trainee waarmee ik samen woon en ook samen werk gaat vrijdag weer terug naar Brazilië.. dat is wel heel jammer, maar ook wel weer goed voor mijn zelfstandigheid.
Afgelopen woensdag kwamen ik, marie en Angela op werk aan, en daar vertelde een andere vrijwilliger dat er bij haar huis tyfus was uitgebroken.. en dit kon zij overgebracht hebben aan ons dus wij mochten niet werken die dag.. en moesten ons laten testen in het ziekenhuis. Daar hadden wij echt geen zin in dus hebben gewacht totdat de andere vrijwilliger met haar resultaten kwam. Gelukkig bleek ze geen tyfus te hebben dus wij ook niet. Helaas hebben we hierdoor donderdag ook niet kunnen werken.
Daarentegen vrijdag wel weer naar werk geweest! Ik had gekleurd vouwpapier gekocht en kleurpotloden. Bij de ngo hebben ze namelijk echt vrij weinig. Ik heb de kinderen geleerd hoe ze die happertjes konden maken. Iedereen vond het leuk om te maken, en kinderen zijn al echt heel blij met super weinig. Ik wil deze week een leuke quiz maken en bedenken voor de kinderen, waarin we wat serieuze vragen stellen en ook wat interactieve vragen.
Zaterdag ben ik met angela naar een markt geweest! Deze markt was niet in het centrum en zodra we de bus uitstapten merkte ik dat al meteen. Het was totaal niet toeristisch en er waren alleen maar peruanen. De markt was groot maar was nier op een plein maar in straatjes. Het was heel druk en moesten oppassen op onze spullen. Wat een troep verkopen ze hier zeg! Ongelooflijk om te zien. Daarnaast gelukkig ook eten en mooie dingen! Ik heb zelf wat souvenirtjes gekocht, het is namelijk erg goedkoop.
Zondag heb ik toch wat meegemaakt!!!! Echt bizar gewoon! Deze dag zouden we een tour doen naar laguna humantay. Dit is een meer gelegen op 4200 meter hoogte bij een gletsjer en berg humantay. De foto's op internet beloofden wat goeds! Dit meer is nog niet heel lang geleden ontdekt, maar ligt op de route van de 5 daagse salkantaytrek ( dit is een alternatieve route van de inkatrail maar fysiek veel zwaarder). dus als je deze trek doet dan zie je ook het meer maar veel touroperators gaan nog niet naar alleen dit meer. Toch hebben wij een touroperator gevonden die ons kon begeleiden voor 1 dag naar dit meer. Aangekomen in het busje, hebben we zon 4 uur lang gereden tot de bestemming, de chauffeur reed behoorlijk hard en was dus niet een comfortabele reis. De andere mensen in de bus deden de salkantay trek en die moesten uitstappen om te lopen. Ik en Angela bleven in de bus zitten en werden naar het begin van de berg gebracht die ons leidde naar het meer. De chauffeur reed behoorlijk door. Links van ons een berg en rechts van ons een super diep ravijn met op de grond een stromende rivier.. de weg was dus echt ongelooflijk smal en niet verhard, losse stenen..... de weg had scherpe bochten en op de weg liepen paarden, koeien en mensen. Ik heb echt doodsangsten uit gestaan en angela ook! Wat was het spannend!!!! En eng.. bij elke bocht kon ik gewoon echt niet naar rechts kijken want het was echt heel diep en de bus hoefse maar 10 cm naar rechts te gaan en we zouden vallen.. geen vangrail of iets.. in bijna elke bocht kwam vanuit links, een riviertje uit de berg, waar we ook gewoon doorheen moesten rijden... maar goed we hebben het overleefd, de heen en terug weg! Vervolgens aangekomen an het begin van de berg en daar kregen we te horen dat we zelf de berg op moesten, zonder gids! Onverantwoordelijk natuurlijk, als er iets gebeurd dan kan je niks.. maar goed ze zeiden dat we de stenen moesten volgeb en dat deden we dan maar ook. Er liepen voor ons nog 3 andere mensen dus die hebben we gevolgd. De klim was ontzettend steil en zwaar! Op een gegeven moment konden we niet meer verder, we moesten stenen beklimmen. De eerste ging wel maar de tweede kon ik niet doen. Angela wel dus ik zei tegen angela ga jij maar verder.. voor mij een onwijs grote teleurstelling ik ben naar beneden geklommen en weer op het pad terecht gekomen. Ik heb daar een poos gezeten en genoten van de bergen en de uitzichten om me heen. Ik waw helemaal alleen en dat was een ontzettend bijzonder moment. Gelukkig was ik de berg niet afgedaald want Even latee hoorde ik angela mijn naam roepen en zei dat het meer niet daar was maar heel ergens anders. We waren fus verdwaald.. We zijn toen samen alsnog ondanks dat we allang terug hadden moeten zijn, naar het meer geweest. En wat was dat mooi!!!!! Echt een overwinning om dan toch bij dat meer te komen nadat je 3 uur lang gelopen hebt. Bij het meer begon het te regenen en het meer lichtte door de regen op. Het was zooooo mooi om te zien!! Een hele ervaring, en voor mij toch ook wel een overwinning!
Hasta proxima semana!
-
14 Maart 2017 - 20:43
Wilma:
Ha Rosan,
Wat zien die gerechtjes er heerlijk uit! Neem wat recepten mee naar huis! Wat zijn die bruine blokjes voor dat hoge glas? Het lijkt op fudge, maar dat kan ik me niet voorstellen.
We hebben hier een tv programma "de gevaarlijkste wegen" kun jij zo aan mee doen..... beetje uitkijken dus, op de tv is het leuk, maar als je er zelf inzit...
Morgen gaan we stemmen, vanavond het laatste tv debat, en.. op internet ligt de Stemwijzer eruit -
15 Maart 2017 - 21:46
Andries:
Hallo Rosan,
Wat heb je weer veel meegemaakt en wat is het daar mooi bij jullie het lijkt wel Zwitserland
maar dan mooier.
Het zal wel smullen worden als je weer terug bent, het klinkt er lekker en ziet er erg mooi uit.
Wat fijn dat je zoveel voor de kinderen kan betekenen het ziet er allemaal leuk en gezellig uit
met al die kleuren.
Het lijk wel of je al veel langer weg bent als een maand,maar de tijd vliegt dus geniet er verder
maar lekker van.
We zien uit naar je volgende avontuur.
p.s hier gaat alles gewoon ook lekker door 13 graden en een lekker zonnetje dat mis je
natuurlijk wel.
Lieve groetjes Andries en je nog steeds liefhebbende moeder. -
15 Maart 2017 - 22:33
Jenneke:
Lieve Rosan, wat heb je weer een gedetailleerd verslag geschreven!
Leuk om te lezen en heel blij dat je je avontuur goed doorgekomen bent!
Kus... -
18 Maart 2017 - 00:28
Rosan Kreuzen:
Hoi wilma! Dankjewel voor leuke berichtjes! Haha nee het is geen fudge maar daar lijkt het wel op inderdaad. Het is zoete aardappel. In het glas zat ceviche wat erg lekker was! Ja haha gevaarlijk was het wel, maar ben heelhuids weer terug gekomen gelukkig.
@andries, klopt! Al die bergen lijken wel beetje op elkaar:) de tijd gaat onwijs snel, ja dat zonnetje mis ik inderdaad.. hopelijk in juni ook nog zon! -
21 Maart 2017 - 11:13
Janenjanniekreuzen:
Dag Rosan, wij volgen je al vanaf het begin en genieten van je reisverslagen!
Zo zie je maar, de broer en schoonzus van je opa Arend Kreuzen leven vanuit Wormer
ook met je mee. De foto's zijn prachtig!!
Geniet en veel liefs.
-
22 Maart 2017 - 18:17
Rosan Kreuzen:
Beste jan en jannie, wat ontzettend leuk om te horen dat jullie mijn reisverslagen lezen en met mij meeleven! Dat doet me echt heel erg goed:)! Dankjullie wel zal zeker genieten:)
-
22 Maart 2017 - 23:46
Wilma:
Ha Rosan, wat een toestand met die kinderen, kan me voorstellen dat je daardoor toch wel wat van slag raakt. Het lijkt me heel lastig om bij zoveel onrecht je goed uit te kunnen drukken in een taal die je niet optimaal beheerst.
Vandaag bij oma in het Kloosterhof geweest, het was gezellig, oma went al een beetje. Bij opa een boterham gegeten en toen weer richting Brabant.
Groetjes en een fijne avond (weer koeienmaag op het menu -
26 Maart 2017 - 00:01
Rosan Kreuzen:
Hoi wilma!
Ja klopt dat is best wel heel erg lastig, ik was ook echt een beetje boos op die leraressen. Maar goed ik moet dat maar naast me neerleggen. Gelukkig dat oma went, alhoewel het voor beide denk ik ontzettend lastig en eenzaam is..
Haha gelukkig geen koeienmaag.. blegh
Fijn weekend -
28 Maart 2017 - 07:23
Candide:
Wow Roos wat een avontuur... ik ben blij dat je veilig en wel bent teruggekeerd van je tour naar het meer en dat het uiteindelijk zo mooi was. Soms lijkt het wel dat hoe meer moeite je er voor doet, hoe mooier de ervaring uiteindelijk is :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
